اثر نیتروژن بر تجمع نیترات و فعالیت نیترات ردوکتاز در برخی توده های اسفناج (Spinacia oleracea L.) بومی ایران

به منظور بررسی اثر مقادیر مختلف نیتروژن بر فعالیت آنزیم نیترات ردوکتاز، میزان نیترات و رشد رویشی در توده های اسفناج ایرانی آزمایش در سال 90-89 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کاملاً تصادفی در دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز انجام گردید. دانهال های ده ژنوتیپ اسفناج با سه تیمار نیتروژن (محلول هوگلند تغییر یافته حاوی نیترات پتاسیم یک مولار به عنوان شاهد، محلول هوگلند تغییر یافته حاوی دو  مولار نیترات پتاسیم و محلول هوگلند تغییر یافته حاوی سه مولار نیترات پتاسیم) تغذیه شدند. نتایج نشان دادند فعالیت آنزیم نیترات ردوکتاز در بخش هوایی توده های گرگان و کرمان بیشتر از سایر توده ها بود. در بخش هوایی توده های تنکابن، زنجان-1، ساری-1، ساری-2 و خورآباد قم فعالیت آنزیم نیترات ردوکتاز کمتر از سایر توده ها بود. در ریشه تمام توده ها فعالیت نیترات ردوکتاز در تیمار شاهد (نیترات پتاسم یک مولار) و تیمار نیترات پتاسیم دو یا سه مولار تفاوت معنی داری داشت. تجمع نیترات در ریشه یا بخش هوایی گیاهان تمام توده ها پس از تیمار با غلظت های مختلف نیترات پتاسیم تفاوت معنی داری داشتند. در تیمار شاهد و یا تیمار 2 مولار نیترات پتاسیم، گیاهان توده های گرگان میزان تجمع نیترات بیشتری داشتند و پس از آن گیاهان توده های ساری-1 و ساری -2 تیمار شده با غلظت 3 مولار نیترات پتاسیم دارای بیشترین میزان نیترات در بخش هوایی بودند. به طور کلی می توان گفت افزایش نیتروژن به طور موثری متابولیسم نیترات در ریشه ها و بخش هوایی توده های اسفناج بومی ایران را تغییر داد. این تفاوت ها می تواند در گزینش یک توده اسفناج به عنوان یک ژنوتیپ کارآمد در متابولیسم نیترات مهم باشد.